Co to jest perfekcjonizm?
Czy wiesz, co to jest perfekcjonizm? Czy zawsze chcesz osiągać idealny poziom w swojej pracy? Czy odczuwasz potrzebę doskonalenia każdej rzeczy, jaką robisz, nawet kosztem zdrowia i relacji z ludźmi z twojego otoczenia?
Perfekcjonista to osoba, która odmawia zaakceptowania jakiegokolwiek stanu, innego niż doskonały. Psychologicznie perfekcjonizm to cecha charakteryzująca osobę, która dąży do bezbłędności i ustala szczególnie wysoki poziom wymagań. Towarzyszy temu otwarcie krytyczny stosunek do własnych osiągnięć i troska o to, jak wypada się w ocenie innych.
Dla perfekcjonisty wszystko inne niż “doskonałe” jest nieakceptowalne.
Sprawdź, czy jesteś perfekcjonistą?
Aby pomóc Ci stwierdzić, czy jesteś perfekcjonistą przedstawiam 11 sygnałów, wzkazujących istnienie tej cechy w twoim charakterze:
- Nie ma miejsca na błędy. Kiedy tylko dostrzegasz jakiś błąd, jesteś pierwszym, który wyrywa się z miejsca, aby go poprawić.
- Masz bardzo specyficzny system wymagań, odnośnie tego, jak rzeczy mają być zrobione. Czasem ludzie nie rozumieją cię, bo masz tak bardzo precyzyjne wyobrażenie odnośnie każdego szczegółu. Dopóki coś nie spełnia twoich wymogów, nie jest zgodnie z twoim stylem – nie zaakceptujesz tego. Z tego powodu często trudno jest ci znaleźć właściwych ludzi do współpracy. Często inni również widzą problem w tym, by podjąć współpracę z tobą.
- Masz podejście wszystko-albo-nic. Albo robisz coś perfekcyjnie, albo nie robisz tego wcale. Wszystkie stany pośrednie są absolutnie nieakceptowalne.
- Zawsze chodzi o finalny efekt. Nie dbasz o to, co dzieje się w trakcie lub ile kosztuje osiągnięcie celu. Musisz mieć pewność, że ostateczny rezultat został osiągnięty. W innym przypadku jesteś zdruzgotany.
- Jesteś bardzo wymagający wobec siebie. Ilekroć coś idzie źle, zawsze obwiniasz siebie. Nie jest ważne, czy to rzeczywiście twój błąd czy też jest to jakaś niezawiniona przez ciebie błahostka – natychmiast bierzesz całą winę na siebie i czujesz się wyjątkowo źle przez dłuższy czas.
- Czujesz się bardzo źle, gdy nie możesz osiągnąć zamierzonego celu. Często przejmujesz się i obmyślasz przyczyny, dla których wynik nie był taki, jakiego oczekiwałeś. Ciągle zastanawiasz się, co by było, gdyby… Co ważniejsze, jesteś przekonany, że to wszystko twoja wina, że źle to wszystko zaplanowałeś.
Czy któryś opis pasuje do Ciebie?Nie znalazłeś podobieństwa? Sprawdzaj dalej – mam tutaj dla Ciebie jeszcze kilka opisów:
- Masz niezwykle wysokie standardy. Cokolwiek planujesz zrobić, zawsze musi to być coś wielkiego. Czasem twoje oczekiwania samego cię stresują i doprowadzają do szaleństwa. Wiesz, że ich osiągnięcie może cię kosztować ogromnie wiele wysiłku. Często z tego właśnie powodu odkładasz zrobienie czegoś. Często również przerywasz robienie tego, co robisz, bo dochodzisz do wniosku, że mogłbyś to zrobić inaczej – lepiej.
- Nigdy nie masz dość sukcesu. Cokolwiek robisz, zawsze jest jeszcze lepszy efekt do osiągnięcia. Osiągniesz X – sięgasz po 2X. Nawet kiedy osiągasz 2X, martwisz się, że możliwe było osiągnięcie 5X. Przy tym całym dążeniu do bycia lepszym, wielokrotnie bywasz nieszczęśliwy nie sięgając po jeszcze większe, jeszcze trudniej osiągalne cele. Rzadko zadowala cię stan obecny i ciągle chcesz więcej i lepiej.
- Odwlekasz zrobienie wszystkiego aż do nadejścia “właściwego” momentu. Ciągle czekasz, na “właściwy” moment by rozpocząć realizację swoich zamierzeń. Zaczniesz dopiero wtedy, gdy będziesz gotowy, aby wykonać pracę najlepiej, jak się da. Jednak stan gotowości czasem nigdy nie nadchodzi. Czasem nie nadchodzi po prostu dlatego, że ciągle podnosisz poziom oczekiwań.
- Czasem dostrzegasz błędy tam, gdzie nikt ich nie dostrzega. Mogłoby się wydawać, że jesteś drobiazgowy, ale wszyscy wiedzą, że jest inaczej. Ty po prostu doszukujesz się błędów. I w końcu zwykle je znajdujesz. Nieważne, czy są prawdziwe, czy urojone.
- Często tracisz mnóstwo czasu na dopieszczanie szczegółów. Doskonałość jest twoim celem. Nie widzisz problemu w poświęcaniu czasu, zdrowia, dobrych relacji z otoczeniem dla osiągnięcia wyższego celu, podkręcenia wyniku, pobicia rekordu. Dla ciebie cel to zrobienie czegoś lepiej, niż trzeba to zrobić.
Czy któryś z powyższych opisów pasuje do Ciebie? Więcej niż 1? Ile z powyższych 11? Jeśli za punkt honoru uznałeś dopasowanie się do wszystkich 11, to chyba wiesz, o czym piszę…
Czy to źle być perfekcjonistą?
Dążenie do doskonałości samo w sobie nie jest złą cechą. Problem pojawia się wtedy, gdy zaczynasz się orientować, że ludzie, którzy mają niższe wymagania, prześcigają cię, osiągają więcej i szybciej.
Walka z perfekcjonizmem to przede wszystkim trudna życiowa decyzja. Już teraz zapraszam cię na kolejny wpis na moim blogu, w którym już w środę przedstawię ci sposoby na to, jak sobie poradzić z problemem.
Skomentuj, udostępnij, polub, zostaw ślad
Jeśli problem perfekcjonizmy dotyka cię bardzo mocno – skontaktuj się ze mną. Najlepiej zadzwoń lub napisz przez facebook messenger – spróbuję Ci pomóc
Jeśli to, co napisałem powyżej zachęciło cię do działania, to zacznij od działania tutaj. Bardzo zależy mi na twojej opinii, uwagach do moich wpisów oraz na tym, abyś podzielił się ze swoimi znajomymi moimi tekstami.
Zapraszam do pozostawienia w komentarzu linku do twojego blogu. Jeśli nie promujesz treści kontrowersyjnych, będzie mi miło jeśli moi czytelnicy dzięki wizycie u mnie odnajdą również ciebie ?